Ik ben d'r!!!
Door: Linda Reijnders
Blijf op de hoogte en volg Linda
03 December 2006 | Ghana, Tamale
Hoi lieve mensen,
Nou, daar zit ik dan hoor. In een internetcafe in Tamale. Na een paar heftige dagen en ontzettend wennen (wel iets minder een cultuurshock dan toen in suriname), zit ik hier met een zakje water in een overvol internetcafe in het afrikaanse tamale. Woensdag ochtend in alle vroegte vertrokken (5.20u, tja, noorden he, hihi) en lekker op tijd op schiphol. Na een gezellig drankje met zn allen en een afscheid op schiphol vertrokken we, Femke, Esther en ik met onze overvolle backpacks richting de standaard checks. Om 11:45 zaten we in het vliegtuig en na een overstap in london landden we om een uurtje of negen savonds op afrikaanse bodem! K begon ineens de kriebels te krijgen, en toen we uitstapten viel weer de bekende warme deken om me heen. We stapten over in een busje, toen al helemaal klam en zweterig haha, en op t vliegveld nog weer een lange rij en laatste checks. Daarna stond Musah van Norghavo ons op te wachten, dat was fijn. Na een lekkere ghanese onderhandeling tussen musah en de taxichauffeur vertrokken we richting ons guesthouse in Accra. Jee, wat een indrukken, wat een geluiden, wat een geuren (een beetje zoet, als wierook, met daardoorheen uitlaatgassen en afvalgeuren ;-). Het guesthouse was primitief maar wel oke. Wonder boven wonder viel ik - na een uitgebreide babbel met musah en de meiden - als een blok in slaap. De volgende ochtend hadden we ons eerste ghanese ontbijt. We liepen met musah de stad in en aten een geplet broodje (bade bread) met ei bij een gekleurd stalletje, met zo'n big mama er achter, geweldig hihi. We bezochten ook het cultural centre in Accra, waar een paar jongens djembee voor ons bespeelden om ons welkom te heten, en we kregen zelf ook nog een kort lesje (ja hanno, leuk he;-). Ook namen we nog een lang kijkje bij een museum en de markt. Zoiets had ik nog nooit gezien, tjee, op elke centimeter van de straat was wel iets bijzonders te zien, wat een mensen, wat een lawaai, allemaal vrouwen met dikke manden op hun hoofd met producten er in. Om even bij te komen van de markt, gingen we (na een heftig ritje in de overvolle trotro) naar de zee. Vrijdag begon de lange rit naar Tamale al vroeg. Met een taxi gingen we naar het station. Daar aten we again een zwaar ontbijt, waar mn maag nog niet echt op zat te wachten geloof ik, hihi. Ipv om 7:00u kwam er pas om 11:30 u een bus richting tamale!! Tja.. Het was een hele grote, oude, overvolle bus, maar k vond het eigenlijk wel een leuke rit, want onderweg kwamen we door allemaal dorpjes en we zagen het landschap veranderen. Telkens bij een dorpje kwamen de vrouwen op onze bus afrennen met dikke manden op hun hoofd, met daarin producten, wat je door het raampje kon kopen. We kwamen door de vertraging pas om 00:45 aan in Tamale, en daar was het een stuk rustiger dan in Accra. We werden naar onze gastgezinnen gebracht(wat dus inmiddels al weer was veranderd), en we stopten als eerste bij die van mij. We stopten bij een flat en daar stonden ze, mijn gastouders, Mozes en Celestina. Ze hebben geen kinderen, dat vond ik wel erg jammer, omdat ik eerst in een gezin met 4 kinderen terecht zou komen en me daar toch stiekem al erg op had verheugd. Na een warm onthaal (Please feel comfortable here, you're our daughter now!) viel ik in slaap in mn nieuwe kamertje. Totdat ik om 4:30 wakker schrok van een vreseluk gejammer door dikke speakers in de moskee. En om 5 u nog een keer, tjee. K had even een echt "waar ben ik aan begonnen moment", door alle indrukken en de vermoeiende dagen, maar gelukkig verdween dat al snel weer toen ik me had gedouched onder een straal water (yes, wat een luxe als je je hebt voorbereid op emmertjes gooien). Na het ontbijt nam Celes me mee naar haar kleine winkeltje en liet me de buurt een beetje zien, en ondertussen hadden we gesprekken over ned/ghana. Ze vertelde me dat ze de hele week in Nigeria zitten voor een kerkprogramma, dus dat viel me een beetje rauw op mn dak, omdat ik ze de eerste week juist hard nodig ben. Maar gelukkig heb ik nu een goed contact met een goede vriend van ze, die ik altijd kan bellen en dan komt hij bij me. smiddags haalde peter van norghavo me op met zn motor en bracht me naar het norghavo kantoor. daar vertelden ze ons veel over de komende maanden en hebben we kennis gemaakt met de andere vrijwilligers. Ze vangen ons allemaal heel goed op en zijn erg aardig!
M'n gastouders zijn ook erg lieve mensen, we hebben al veel gesprekken gehad over ghana en nederland. Ik heb al veel geleerd van ze.In het begin vond ik het moeilijk hoe ik me moest gedragen, omdat ze me zo vereren als hun gast. Gisteren gaven ze me zelf s hun tweepersoonsbed, dus nu moeten ze bij terugkomst in Ghana eerst een bed voor zichzelf kopen. Gisteravond had ik mn eerste ghanese maaltijd, fish soup en rijst, dat was best lekker.
Nou, ik ben erg benieuwd hoe het morgen zal gaan, mn eerste dag op de kleuterschool! Er is nog zoveel meer wat ik jullie wil vertellen, maar dat komt allemaal nog wel. Ik voel me in ieder geval wel op mn gemak nu, t is een bijzonder land! En als ik de rest moet geloven, zit ik hier elke dag op internet, dus jullie horen snel weer van me, en ik vind t super tof om al jullie reacties te lezen!
O ja, vanaf morgen heb ik een ghanees telefoonnummer en kan ik heel goedkoop sms-en naar ned, maar dat nummer krijgen jullie nog!
tot snel, veel liefs en dikke knuf
Lin ;-)
Nou, daar zit ik dan hoor. In een internetcafe in Tamale. Na een paar heftige dagen en ontzettend wennen (wel iets minder een cultuurshock dan toen in suriname), zit ik hier met een zakje water in een overvol internetcafe in het afrikaanse tamale. Woensdag ochtend in alle vroegte vertrokken (5.20u, tja, noorden he, hihi) en lekker op tijd op schiphol. Na een gezellig drankje met zn allen en een afscheid op schiphol vertrokken we, Femke, Esther en ik met onze overvolle backpacks richting de standaard checks. Om 11:45 zaten we in het vliegtuig en na een overstap in london landden we om een uurtje of negen savonds op afrikaanse bodem! K begon ineens de kriebels te krijgen, en toen we uitstapten viel weer de bekende warme deken om me heen. We stapten over in een busje, toen al helemaal klam en zweterig haha, en op t vliegveld nog weer een lange rij en laatste checks. Daarna stond Musah van Norghavo ons op te wachten, dat was fijn. Na een lekkere ghanese onderhandeling tussen musah en de taxichauffeur vertrokken we richting ons guesthouse in Accra. Jee, wat een indrukken, wat een geluiden, wat een geuren (een beetje zoet, als wierook, met daardoorheen uitlaatgassen en afvalgeuren ;-). Het guesthouse was primitief maar wel oke. Wonder boven wonder viel ik - na een uitgebreide babbel met musah en de meiden - als een blok in slaap. De volgende ochtend hadden we ons eerste ghanese ontbijt. We liepen met musah de stad in en aten een geplet broodje (bade bread) met ei bij een gekleurd stalletje, met zo'n big mama er achter, geweldig hihi. We bezochten ook het cultural centre in Accra, waar een paar jongens djembee voor ons bespeelden om ons welkom te heten, en we kregen zelf ook nog een kort lesje (ja hanno, leuk he;-). Ook namen we nog een lang kijkje bij een museum en de markt. Zoiets had ik nog nooit gezien, tjee, op elke centimeter van de straat was wel iets bijzonders te zien, wat een mensen, wat een lawaai, allemaal vrouwen met dikke manden op hun hoofd met producten er in. Om even bij te komen van de markt, gingen we (na een heftig ritje in de overvolle trotro) naar de zee. Vrijdag begon de lange rit naar Tamale al vroeg. Met een taxi gingen we naar het station. Daar aten we again een zwaar ontbijt, waar mn maag nog niet echt op zat te wachten geloof ik, hihi. Ipv om 7:00u kwam er pas om 11:30 u een bus richting tamale!! Tja.. Het was een hele grote, oude, overvolle bus, maar k vond het eigenlijk wel een leuke rit, want onderweg kwamen we door allemaal dorpjes en we zagen het landschap veranderen. Telkens bij een dorpje kwamen de vrouwen op onze bus afrennen met dikke manden op hun hoofd, met daarin producten, wat je door het raampje kon kopen. We kwamen door de vertraging pas om 00:45 aan in Tamale, en daar was het een stuk rustiger dan in Accra. We werden naar onze gastgezinnen gebracht(wat dus inmiddels al weer was veranderd), en we stopten als eerste bij die van mij. We stopten bij een flat en daar stonden ze, mijn gastouders, Mozes en Celestina. Ze hebben geen kinderen, dat vond ik wel erg jammer, omdat ik eerst in een gezin met 4 kinderen terecht zou komen en me daar toch stiekem al erg op had verheugd. Na een warm onthaal (Please feel comfortable here, you're our daughter now!) viel ik in slaap in mn nieuwe kamertje. Totdat ik om 4:30 wakker schrok van een vreseluk gejammer door dikke speakers in de moskee. En om 5 u nog een keer, tjee. K had even een echt "waar ben ik aan begonnen moment", door alle indrukken en de vermoeiende dagen, maar gelukkig verdween dat al snel weer toen ik me had gedouched onder een straal water (yes, wat een luxe als je je hebt voorbereid op emmertjes gooien). Na het ontbijt nam Celes me mee naar haar kleine winkeltje en liet me de buurt een beetje zien, en ondertussen hadden we gesprekken over ned/ghana. Ze vertelde me dat ze de hele week in Nigeria zitten voor een kerkprogramma, dus dat viel me een beetje rauw op mn dak, omdat ik ze de eerste week juist hard nodig ben. Maar gelukkig heb ik nu een goed contact met een goede vriend van ze, die ik altijd kan bellen en dan komt hij bij me. smiddags haalde peter van norghavo me op met zn motor en bracht me naar het norghavo kantoor. daar vertelden ze ons veel over de komende maanden en hebben we kennis gemaakt met de andere vrijwilligers. Ze vangen ons allemaal heel goed op en zijn erg aardig!
M'n gastouders zijn ook erg lieve mensen, we hebben al veel gesprekken gehad over ghana en nederland. Ik heb al veel geleerd van ze.In het begin vond ik het moeilijk hoe ik me moest gedragen, omdat ze me zo vereren als hun gast. Gisteren gaven ze me zelf s hun tweepersoonsbed, dus nu moeten ze bij terugkomst in Ghana eerst een bed voor zichzelf kopen. Gisteravond had ik mn eerste ghanese maaltijd, fish soup en rijst, dat was best lekker.
Nou, ik ben erg benieuwd hoe het morgen zal gaan, mn eerste dag op de kleuterschool! Er is nog zoveel meer wat ik jullie wil vertellen, maar dat komt allemaal nog wel. Ik voel me in ieder geval wel op mn gemak nu, t is een bijzonder land! En als ik de rest moet geloven, zit ik hier elke dag op internet, dus jullie horen snel weer van me, en ik vind t super tof om al jullie reacties te lezen!
O ja, vanaf morgen heb ik een ghanees telefoonnummer en kan ik heel goedkoop sms-en naar ned, maar dat nummer krijgen jullie nog!
tot snel, veel liefs en dikke knuf
Lin ;-)
-
03 December 2006 - 17:37
Linda:
sorry voor t errug lange en voor jullie waarschijnlijk vermoeiende verhaal, maar zoals jullie inmiddels weten ben ik erg slecht in inkorten!! bye bye, tot snel! xx -
03 December 2006 - 17:44
Fred:
lieve linda,ikhoop dat je een mooie tijd tegemoed gaat iets waar je voor hebt gekozen en waar je mee door gaat zal altijd slagen.wens je veel geluk toe groeten van mij gerben en tine.
dag.....fred -
03 December 2006 - 23:39
Nine:
Jeej, weer iets heel anders zeg! Knap van je hoor! Heel veel plezier!!! Groetjes uit Aruba -
04 December 2006 - 09:25
Fokje:
Hee, dappere dodo,
wat weer een geweldig verhaal! Ik heb echt bewondering voor je!
Maak er wat moois van daar...
Liefs,
Fokje -
04 December 2006 - 10:12
Johan En Yvonne:
Gelukkig ben je goed aangekomen. We kijken uit naar je volgende verhaal!
Groetjes Johan en Yvonne -
04 December 2006 - 13:06
Theresedesiree:
Echt leuk om jou verhaal van je eerste dagen te kunnen lezen ..vet!!hier is het sinterklaasgekte ,maar ik houd me lekker bezig met dansen en de jeugd !doet me goed dat er steeds nog nieuwe meiden zich aanmelden !verder vind ikzelf dit een vreselijke tijd aangezien ik beide papa's kwijt ben .......doch vind ik het voor anderen leuk als zij zich kostelijk vermaken rond deze fesstdagen .Succes op de kleuterschool liefs therese -
04 December 2006 - 15:40
Ferona Begeman:
Hee Linda!
Nog even een succes-wens (mooi op tijd he? :)) Heeel veel plezier, succes en geluk in Ghana! Ik hoop dat je er een mooie tijd hebt.
Groetjes, Ferona -
04 December 2006 - 17:54
Hanno:
Lieve lieve lieve Linda..
Hanno is erg onder de indruk van je verhaal. Vind het fijn dat je je op je gemak voelt en warm bent ontvangen.kHoop dat je verblijf telkens zo zal blijven; zo optimistisch zoals je nu hebt geschreven. Je zal ongetwijfeld al vele foto's hebben geschoten, maar die zie ik vanzelf wel tegemoet !!!
Vanaf het mooie Harpel wens ik je alle goeds, met een hele dikke mega knuff.
(ook van Christa&Mathieu)
XXXX kus Hanno XXX -
04 December 2006 - 19:37
Deborah:
Jo wat een gaaf verslag! echt leuk om te lezen! fijn dat het zo goed gaat met je daar en dat je je op je gemak voelt! kerst in een warm land, zal ook best vreemd zijn maar je hebt dat al eerder meegemaakt he?! ik wens je in ieder geval heel veel plezier en geluk daar en hoop dat je succes in het project zal hebben! tot mails/ sms
xxx deb -
04 December 2006 - 21:51
Ilona:
Heeey Linda,
Wat weer een verhaal idd, haha. Gelukkig dat je een goede reis hebt gehad en goed aan bent gekomen. Veel plezier en succes met alles wat je gaat doen de komende tijd!!
Liefs,
Ilona -
07 December 2006 - 16:51
Mam:
he meis!
eindelijk je bericht gelezen,computer deed het voor de verandering weer eens niet!
leuk verhaal,hopelijk tot gauw op msn,dikke knuf!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
