Zwingend kerkbezoek en traditioneel genezer

Hoi hoi lieve mensen!

Daar ben ik weer. Terug van de kerk, en nu in het internetcafe. Het gaat goed met me. Vorige week zondag hebben we gezwommen met een paar vrijwilligers. Heerlijk was dat, alleen wel heeeeel erg ver fietsen! Maar ja, je moet er wat voor over hebben he. Maandag fietste ik terug naar huis, nadat ik bij Femke en haar gastfamilie fufu had gegeten, en daar aangekomen werd ik warm welkom geheten door mn gastouders, mozes en celestina, die terug waren uit Nigeria! Daar was ik ontzettend blij om, het was gelijk al weer een stuk gezelliger thuis. Ze hadden allemaal groente en fruit meegenomen. Ik krijg nu elke ochtend een stukje brood met een gekookt eitje als ontbijt, dus ik mag niet klagen;-).
Op mn werk ging het ook wel goed deze week. We hebben een schema gemaakt voor de lessen, waardoor het veel beter loopt en de kinderen meer afwisseling hebben. Verder heb ik een estafette met de kinderen gedaan, bijlessen georganiseerd, gewoon meegedraaid in de lessen en ze nog wat liedjes geleerd. Ik ken alle namen van de kinderen uit mijn klas al (12), dat vind ik wel knap van mezelf ;-), als je bedenkt dat het namen zoals nahid, rahyna en Cadiedja zijn. Ze hebben wel echt mijn hart gestolen hoor, wat een schatten! Ik heb al heel wat leuke foto's geschoten op mn werk.
Om 12 uur eten de kinderen rijst, waarna vervolgens het wachten op alle ouders is, die ergens tussen half 1 en 2u komen. De afgelopen weken heb ik iedere dag tot half 2 gewacht, maar ik heb nu besloten dat ik dagelijks om 12 uur vertrek, aangezien er dan toch niets meer voor mij te doen is. Ik wil een aantal middagen in de week gaan meehelpen op een ander project, want ik vind het sowieso wel leuk om wat verschillende dingen te doen, en dan besteed ik mn tijd ook wat nuttiger. Ik vind het nog steeds verbazingwekkend om te zien hoe weinig middelen er aanwezig zijn op het schooltje. Als de kinderen gaan tekenen, moeten ze 6 stompjes potloden verdelen onder de klas, en hun schriftjes, die al lang en breed vol geklad zijn en uit elkaar vallen, worden nog steeds gewoon uitgedeeld, omdat er vast nog wel ergens een vierkante centimeter vrij is om te gebruiken. Daarnaast heeft de directeur plannen voor uitbreiding van de school. Het stuk land is er al, nu de rest nog. Hij wil het gaan combineren met een lagere school. volgende week heb ik een gesprek met hem om te onderzoeken hoe ik daaraan een bijdrage kan leveren met mijn ingezameld bedrag. Wat lesmateriaal kunnen ze in ieder geval wel gebruiken!
Onderweg op mn fietsje naar mn werk kijk ik ook nog steeds elke dag mn ogen uit hoor. Werkelijk alles wat je kunt bedenken gebeurt hier op straat, vrachtauto's die voorbij toefen met geiten bovenop het kopstuk, vrouwen achter hun kraampjes, in de hoop een pakje zeep of een zakje water te verkopen, mannen met lange gewaden aan, stieren die vastgebonden liggen om verkocht te worden, gebraden stierenkoppen met ogen en horens en al, ieh, als ik al het vlees langs de weg zie heb ik spontaan de hele dag geen honger meer. Soms komt er een vleug reaggae muziek aan je voorbij, afgewisseld door een mierzoet kerstliedje, waar vervolgens ook nog eens de moskee doorheen begint te tieren. M'n ritjes zijn in ieder geval nooit saai, hihi!

Deze week hebben we ook geboekt bij guesthouses in het zuiden, voor onze reis. Zaterdagochtend vertrekken we met de bus naar Accra. Daar blijven we 1 nachtje, dan gana we door naar Kokrobite Beach, waar we met kerst zijn (hoe grappig, kerst aan het strand met palmbomen en een fruitdrankje), en daarna gaan we richting cape coast. Want van daaruit kun je heel makkelijk allerlei plaatsen bezoeken, zoals kakum national park en havenplaatsjes.

Dinsdagavond heeft Celestina speciaal voor mij spaghetti gemaakt, omdat ze zo lang waren weggeweest, dat was echt een verrassing! De fufu van woensdag was wat minder, pff, daar heb ik nog steeds moeite mee hoor. Fufu is een kleverige bol, wat in een griezelig soepje drijft (in dit geval met stukjes vis er in). t is gemaakt van plantain en cassave, en je eet het met je handen. K mocht ook even meehelpen met het stampen, maar nadat het al snel fout ging en mijn stok naast de kom belandde, heb ik me maar beperkt tot t schieten van een foto ;-). Maar ik heb wel het geluk dat mn gastmoeder ook heel erg van groente en fruit houdt (echt een uitzondering hier!), omdat ze een jaar met duitsers heeft gewerkt, die haar dat hebben leren eten. Dus ik heb deze week ook al twee keer rijst met groente gehad, en dat is natuurlijk heerlijk! En smiddags krijg ik wel eens stukjes popo, dat is een vrucht die smaakt naar mango.

Gisterochtend heb ik met mijn grote rastafari vriend zijn oom bezocht, in een primitief dorpje in de buurt. Zijn oom had me uitgenodigd, wilde me een keer ontmoeten, dus dat vond ik heel bijzonder, want hij werkt met kruiden en traditionele geneeswijzen. In zijn kleine huisje waar de zoete geur van wierook en kruiden hing mocht ik gaan zitten op een kleedje, en hij vertelde me over de kruiden waarmee hij werkte (In Dagbani, dus Ratty moest het voor me vertalen). Ook stonden er allemaal kaarsen en hingen er geluksdingen gemaakt van veren en schelpen aan de muren. Ik mocht hem een vraag stellen, waarna hij het zand gladstreek, tekens er in zette. Vervolgens legde hij 4 veren recht tegenover elkaar, ik moest mn naam in een lege kalabas zeggen die hij vervolgens omgedraaid op de veren zette en ik moest mn hand er op leggen. Toen hij hem optilde, stonden alle veren in een andere richting, en vertelde hij me vanalles. Oa dat er nog een dochter van mijn vader in de familie is (mijn halfzusje) en dat ik niet in Nederland blijf wonen, maar wel veel contact met Nederland moet blijven houden, omdat er daar heel veel mensen zijn die veel om me geven. En dat ik altijd wil blijven leren en me ontwikkelen, en dat dat ook goed voor me is. En dat wit een goede kleur voor me is om te gebruiken, dus ook wit voedsel zoals melk. Hij zei dat als we een witte fowel (een soort kalkoen) zouden opzoeken, en bakken, en dat uitdelen aan kinderen in de omgeving, ik alleen maar voorspoed in mn reis as week zou hebben, hihi, ik denk toch dat ik dat gedeelte maar achter wege laat, k laat dat beest toch maar gewoon leven. :-)
Daarna hebben Ratty en ik nog de dikste boom van Tamale bezocht, heel bijzonder vond ik dat! En we hebben op zn motor nog een grote ronde door Tamale gereden, echt tof was dat. k zal maar niet vertellen dat ze hier geen helm dragen, dus k moest me erg goed vasthouden!
En dan nu het hoogtepunt... vanochtend ben ik meegeweest naar de kerk. Jaja, dat was wat hoor. Geweldig, echt waar! Celestina had een hele mooie gele jurk aan met een kroontje in haar haar. Ik bij haar achter op het brommertje op weg naar de kerk met een Bijbel in mn hand die die bijna uit elkaar viel onderweg en zij met haar lange jurk en hoge hakjes op de brommer, jullie hadden ons moeten zien..
Aan het begin, toen we de bijbelstudie bijwoonden dacht ik "dit worden 3 hele lange uren", aangezien ik niets van de discussies meekreeg en nog niet helemaal wakker was. Maar toen de kerkdienst begon, was het gelijk een en al vrolijkheid, daar hou ik van! Iedereen zong en dans, en trok zich niets aan van wat anderen van hem of haar dachten. Als ze zin hadden om een rondje door het gebouw te dansen deden ze dat, en ze waren echt super enthousiast, gewoon zoals je je een afrikaanse kerkdienst voorstelt eigenlijk. Tijdens het bidden schreeuwde iedereen luid voor zich uit, wild met zn armen zwaaiend. De preek was een beetje langdradig, omdat er 3 keer per zin halleluja en amen gezegd werd, hmzz. Ik moest ook nog naar voren komen, omdat ik nieuw was (huh? moet dat echt?), en door de microfoon vertellen wie ik was, waar ik vandaan kwam en bij wie ik verbleef. Toevallig gaat Esther met haar gastouders naar dezelfde kerk, dus zij stonden voor ons, hihi.
Nou, t was wel een belevenis om dat een keer mee te maken, ik denk dat ik nog wel een keertje mee ga, en dan in een afrikaanse jurk.
Nou, ik had graag mijn foto's al met jullie gedeeld (k heb al veel leuke geschoten, ook van mn werk en van de omgeving), maar helaas kan ik ze er nog niet opzetten. Een deze dagen is mijn extra fotoruimte denk ik wel helemaal rond, en dan zal ik ze meteen plaatsen, dus waarschijnlijk voordat ik op reis ga nog! Jullie horen sowieso nog wel even van me voordat ik vertrek volgende week zaterdag.
Ik hoop dat alles goed is daar! Is het al erg koud in Nederland? Hier is het nu ongeveer 36 graden, maar ik ben er wel al redelijk aan gewend. Maar t schijnt in febr nog veeeel warmer te worden, dus k ben benieuwd!
Tot snel allemaal, en heel erg leuk om jullie reacties en mails te lezen, daar verheug ik me iedere keer weer op!

p.s. Klaas en Anna, heel erg bedankt voor jullie leuke kerstkaart, hij hangt nu boven mijn bed en mn gastouders vinden hem ook helemaal geweldig, aangezien er sneeuw en ijs op getekend staat :-).

Doei doei,
Hele dikke knuffel en veel liefs,
Suhuyini.