Back home again!
Door: Linda Reijnders
Blijf op de hoogte en volg Linda
08 Januari 2007 | Ghana, Tamale
Hoe gaat het met jullie? Inmiddels waarschijnlijk weer volop in de dagelijkse dingen, na de feestdagen.
Met mij gaat het goed. De laatste dagen van onze reis waren ook weer geweldig. Donderdag hebben we de trotro naar Nkoranza gepakt, waar we 2 dagen op het Hand In Hand Project zijn verbleven met nog een aantal andere vrijwilligers. Dat is een groot project waar kinderen met een verstandelijke beperking en vaak tevens lichamelijke handicap wonen. Opgezet door een voormalig nederlandse tropenarts en een amerikaanse man, Bob, van in de vijftig (Wat een karakter die man, hihi, dikke verhalen over musicals, amerika en weet ik wat meer:-) ).
Het project is eigenlijk bijna een klein dorpje op zich met allemaal hutjes, een zwembad voor de kinderen, veel begeleiders, waaronder ook vrijwilligers uit Nederland. Het project ontvangt veel steun vanuit oa Nederland, mensen kunnen bijv een kind adopteren, om het financieel te ondersteunen. Daarnaast gaat een deel van de kinderen naar school op het project en maken en verkopen ze er ook sieraden van kralen die de kinderen zelf maken, geweldig he! Toen we er aan kwamen lopen (natuurlijk harstikke rood van het zand, van de hobbelige trotro rit, hihi) kwamen de kinderen ons gelijk om de hals vliegen.
Aan de ene kant leek het me heel erg leuk om daar te werken, maar aan de andere kant zit je er wel erg geisoleerd, want Nkoranza is wel erg armoedig en primitief.
Vanuit daar hebben we donderdag de monkey sanctuary bezocht, een bos waar allemaal apen rondlopen en dichtbij komen, heel schattig! Vrijdag hebben we onder de watervallen van Kintampo gestaan. Een van de mooiste plekken die ik tot nu toe heb gezien, maar het water was wel brrr!
Daarna zijn we teruggegaan naar Tamale. Toen we Tamale binnenreden, voelde het voor Esther en mij gelijk weer een beetje als thuiskomen, grappig is dat. K stond later wel voor een deur waar ik niet in kon, omdat mn gastouders niet thuis waren en de deur waar ik de sleutel van had was van binnenuit gebarrikadeerd met hout, hihi, maar ja, zoiets moet er ook nog wel even tussendoor komen he, om het wel echt Ghanees te houden. Dus ik met mn loeizware backpack eerst nog naar het winkeltje om mn gastmoeder op te halen, maar dat is allemaal goed gekomen, en ze waren wel enthousiast om me weer te zien hoor!
Zaterdag lag er toch een berg wasgoed op me te wachten, pfff, dan is een wasmachine toch wel handig hoor! ;-) Maar ik slaap wel weer lekker in mn eigen bedje.
Het is de laatste dagen erg raar weer, ontzettend stoffig, het is net of er een dikke mist in de lucht hangt, maar dat is allemaal stof uit de sahara, en veel meer als normaal (Harmattan). De afgelopen dagen hadden we het gewoon fris savonds en snachts, hihi, terwijl het toch zo'n 25 graden was zagen we, dus we zijn al goed ingeburgerd. Het schijnt in februari/maart minder stoffig te zijn, maar ook veel warmer!
Vandaag ben ik weer op mijn werk begonnen. Ik vond het super leuk om de kinderen allemaal weer terug te zien, die had ik wel gemist. We hebben nog niet echt lesgegeven, omdat er nog veel kinderen misten, dus gewoon wat spelletjes gedaan en liedjes gezongen. Maar ja, uiteindelijk is dat toch ook het allerleukste om te doen met kleuters?!! Op de een of andere manier wordt er bijna niet meer geslagen in mijn klas sinds ik er ben. Vraag me niet waarom, maar ik ben er alleen maar heel erg blij mee dat de sfeer al wat is veranderd, want ik vind het toch wel erg lastig om daar mee om te gaan hoor. Leuk is dat toch als dingen vanzelf voor je gaan werken waar je bij staat, zonder dat je daar halsbrekende toeren voor hoeft te ondernemen, daar hou ik van.
Toen ik uit mijn werk eindelijk naar mn postvakje in het norghavo office kon, was ik ontzettend verrast, wat veel post had ik gekregen! Geweldig jongens, zo ontzettend bedankt, ik voel me er weer helemaal van op kracht komen. Dank je mam voor de 2 kaarten, en Ilona dank je voor de kerstkaart (wereldreiziger, hihi!). En opa en aagtje, geweldig jullie grote kaart!
En lieve Hanno: jouw inspirerende brieven en prachtige kaart doen me toch ook weer zo goed! Dank je ontzettend. K voel me heel erg gesteund hier, en heb weer nieuwe inspiratie voor de komende tijd. Nee, de veren en kristallen hebben me nog niet opgezocht, maar dat komt nog wel denk ik. Ps Hanno, volgens mij ontvang je mn smsjes niet (of wel, dat ik jouw antwoord niet ontvang, dat kan natuurlijk ook), maar gelukkig kan ik je via deze site wel bereiken en even bedanken. Dikke knuffel terug en ik hoop dat alles goed gaat, k ben ook trots op jou.
O ja, omdat ik toch wat bezorgde e-mails heb gekregen van verschillende mensen, heb ik misschien toch niet duidelijk genoeg uitgelegd dat malaria hier net zoiets is als de griep krijgen in Nederland. Iedere vrijwilliger hier krijgt het, volgens mij is Esther de enige vrijwilliger die het nog niet heeft gehad. Maar je krijgt er meteen medicijnen voor, en dat gecombineerd met de lariam die je al slikt ter preventie, maakt dat het niet meer is als een soort griep. Inmiddels zijn William, Annemarie en Femke ook al weer helemaal beter, gelukkig!
Ik zal nu even proberen om de foto's van onze reis toe te voegen aan het vorige bericht en aan dit bericht, want ze zijn heel leuk geworden!
PS Fokje, nog een hele fijne tijd in Mumbai! Geniet er van.
PS Ymke, ik zal het doen hoor, komt goed!
Het allerbeste allemaal en tot snel.
Letterlijke en figuurlijke warme groet,
Linda. :-)
-
08 Januari 2007 - 21:05
Bren:
Een beetje laat, maar tis nog januari:) Een heel gezond en gelukkig 2007 toegewenst! Mooi dat je t nog steeds zo naar je zin hebt!
X brenda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley