Vlechtjes!!

Hoi lieve mensen,

Sorry, sorry dat ik bijna een maand niets van me heb laten horen via mn weblog. Ik kreeg een hoop mailtjes of alles wel goed ging. Ja hoor, het gaat gelukkig erg goed! Er is veel gebeurd, k was er met mn hoofd niet helemaal bij, en de afgelopen anderhalve week ben ik ook ziek geweest, dus al met al kwam het er steeds niet van. Maar het gaat nu weer helemaal goed, en ik heb het nog steeds prima naar m'n zin hier!

Oke, m'n verjaardag. Allemaal heel erg bedankt voor de felicitaties, ik heb een hele leuke dag gehad! De dag begon al leuk, met een ontbijtmeeting op het norghavo kantoor, met alle vrijwilligers... bananenpannenkoeken en er werd voor me gezongen! 's Middags ben ik aan het werk geweest en 's avonds zijn we met een grote groep van meer dan twintig man uit eten geweest. Allemaal vrijwilligers, en Ratty met een vriend, een collega en m'n gastouders. M'n gastvader hield ook nog een speech, over hoe trots ze op hun dochter waren en dat ze heel erg dankbaar waren en dit nooit zouden vergeten. echt, 'k werd helemaal warm van binnen. En leuke cadeautjes gekregen, hoofddoekje, kettinkje, armbandje, houten olifant, kaartjes.

Het weekend daarop, op zondagochtend, ben ik met vrijwilligers naar een naamceremonie geweest..althans, dat was de bedoeling. Er was een baby geboren in een gastgezin en we waren uitgenodigd, er zou een ceremonieel ritueel plaatsvinden rondom de naamgeving, maar toen we aankwamen, hadden we dat gemist, het had al op 5 uur plaatsgevonden. Nou ja, toch nog leuk gezeten daar en de prachtige baby bewonderd.

's Middags ben ik met Ratty naar een village vlakbij Tamale geweest, om een vrouw te bezoeken die hij goed kent. Het hele dorpje zat vol met vrouwen uit allerlei dorpjes, gewikkeld in doeken en gewaden, die ze helpt met kruiden, helderziende waarnemingen en traditionele gebeden ed. Heerlijk daar, je hebt echt t gevoel dat je heel ver van tamale vandaan bent, wat een rust en ruimte. We hebben wel twee uur met de kinderen daar zitten wachten en liedjes met ze gezongen, en toen de vrouw tijd had, kwamen we bij haar in haar hutje zitten en vertelde ze wat dingen over mezelf en mn toekomst. Daarna gaf ze ons kruiden mee, die we zullen mengen met bodylotion, en ter bescherming dienen. Ik vond het er erg leuk!
De maandag er op heeft Ratty me allerlei plekjes op de markt laten zien waar ze veren, kruiden, kristallen, dierenhuiden, etc verkopen, met traditionele doeleinden.

De woensdag daarna was het valentijn, groot feest hier in de stad 's avonds. Ik geloof dat er die dag toch wel een vonk is overgeslagen tussen Ratty en mij. Ja, ik weet t, ik had beloofd niet verliefd te worden in Ghana, maar helaas, das niet gelukt ;-). Het gaat heel goed tussen ons, we kunnen het heel goed met elkaar vinden en we zijn heel veel samen. M'n gastouders mogen hem ook graag, ze kennen hem al heel lang, omdat hij een vriend is van de zoon van mn gastmoeder, die in Accra studeert.
Hij leert me drummen, ik leer hem zwemmen. En inmiddels heb ik al heel veel van de cultuur geleerd, ik lunch met ghanese gerechten, dreun de ghanese muziek op straat mee, ken al redelijk wat zinnen in Dagbani, de lokale taal, heb vlechtjes in mn haar, rood-geel-groene kraaltjes erin, de rastakleuren, dus jullie kunnen in ieder geval niet van me zeggen dat ik niet goed ingeburgerd ben :-).

Inmiddels bezoeken we de kruidenvrouw in het dorpje regelmatig. De afgelopen anderhalve week ben ik ziek geweest (wat t was weet ik niet, een beetje van alles), en toen heeft ze me ook kruiden meegegeven om te gebruiken, die me al snel hielpen. Een keer nam ik een tas met zakjes bronwater mee, omdat de mensen daar erg bruin water drinken. Nou, echt, ik heb nog nooit mensen zo blij met een zakje water gezien. Alle vrouwen kwamen op me afstormen, Ratty en ik vielen bijna omver, chaos! O echt, geweldig! En de kinderen balonnen en koekjes.

Daarnaast heb ik al goede dingen kunnen doen van het ingezamelde geld. Ik heb samen met Annemarie meegeholpen met het opzetten van een computerklas op een middelbare school, dezelfde school als waar we ook de naschoolse opvang met de sportactiviteiten geven elke dinsdagmiddag. Ik heb 2 computers gebracht en ze waren er ontzettend blij mee. Daarnaast heb ik veel boekjes voor de kleuterschool aangeschaft en lesmateriaal voor de engelse lessen op NFD, het project met de straatmeiden, want daar hadden ze ook helemaal geen lesmateriaal! Ik heb nog steeds een deel van het bedrag over, waar ik waarschijnlijk een vrouwenbeweging mee ga helpen, wat ik met mn gastouders heb georganiseerd. Het zijn 41 vrouwen uit omringende dorpjes, waarmee mn gastouders nu elke 2 weken een meeting houden, en contact zoeken met verschillende personen en instanties (bv microkredieten, kleding, voeding) om aan de belangrijkste problemen te werken, voeding, huisvesting en kleding.

Vorig weekend zouden we met een Spanjaard, een vriend van mn gastouders, en 3 andere vrijwilligers, naar Wa reizen met de auto. Ik wilde toch graag naar Wa, en dan zou hij me gelijk veel dingen over Spanje vertellen zei hij. Nou, om 6 uur zaterdagochtend zou hij komen, dus ik zat kant en klaar in de kamer. En hij kwam maar niet, dus ik bellen, "ja, ik ben er nu echt zo, ik ben er zo". Ow, oke. Het werd later en later, en uiteindelijk om half 10 zei hij er bijna te zijn en hij zou me binnen 10 minuten terugbellen. Ik heb nooit meer iets van hem gehoord en kon hem ook niet meer bereiken, k heb tot 12 uur zitten wachten. Hmmz, als alle spanjaarden zo zijn, ga ik misschien toch liever naar Italie :-). Toen zijn we maar met z'n allen naar het zwembad geweest en de volgende dag heb ik gewinkeld met vrijwilligers en lekker uit eten geweest, pizza! (dat had ik even nodig na de rijst met vissoep, rijst met vissoep, o ja, en de rijst met vissoep).
Uiteindelijk wel een super weekend gehad hoor, maar wel weer een heeeeel erg raar verhaal! Jammer. Nou ja, alles heeft een reden, en uiteindelijk was dit ook maar goed, want op zaterdag begon ik ook ziek te worden. Daarnaast is er hier ook een andere vrijwilliger, van 50 jaar, en haar ouders wonen al 25 jaar in Spanje, in de omgeving wat mij ook wel trekt, en ze zou proberen me te helpen met een paar contacten daar, ze kent er veel mensen. Verder hoop ik alsnog naar Wa te kunnen met een paar anderen, want ik hoorde dat het er wel heel erg mooi is! Ik probeer nu voor komend weekend een groepje bij elkaar te vinden. Als dat niet lukt, ga ik naar Tongo hills, waar er een traditioneel festival zal zijn. Ik ga in ieder geval reizen volgend weekend.

Komende dinsdag is het hier groot feest in Ghana, want dan is het onafhankelijkheidsdag en wordt het vijftig jarig bestaan van Ghana gevierd, de voorbereidingen zijn al lange tijd in volle gang. Iedereen is dinsdag vrij, en de scholen zijn ook op woensdag nog vrij. Dus we zijn dan de hele dag in town te vinden, waar er allerlei dansoptredens ed zullen zijn.

Op dit moment zit ik in een internetcafe vanwaar ik geen foto's kan uploaden, maar morgenmiddag zal ik de foto's aan het bericht toevoegen. Van m'n verjaardag, de village, etc.

Ik hoop dat alles goed gaat met jullie. m'n volgende bericht zal sneller volgen hoor, ik laat er niet meer zo'n lange tijd tussen zitten. Ik denk aan jullie, alle liefs en tot snel!

xxx
Suhuyini.




ps Gina, gefeliciteerd hoor met je Shambhalla 3e graad, wat mooi dat het weer zo bijzonder was! Ik had er inderdaad ook graag even bij willen zijn. Ik doe het als ik terug ben, in mei of juni. Geniet er van!

Ps Miranda en Sedat en de meiden, hoe is het met jullie, alles goed daar in de meierijlaan?

ps Bren, neej, helaas geen slagroomtaart gehad op mn verjaardag, maar ach, k miste t eigenlijk ook niet. K heb wel een droog stukje cake gehad, ik zag t liggen en dacht, heej, dat lijkt een beetje op gebak (met wat fantasie dan he!;-) ) k zal je snel even terug mailen!